Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας-ΣΘΙΕ

Σχέση ανθρώπου - αλόγου: μικρή ιστορική αναδρομή

Η μοναδική σχέση του ανθρώπου με τα άλογα μετράει πάνω από 3.500 χρόνια, όταν ο άνθρωπος ξεκίνησε να τα χρησιμοποιεί ως μέσο μεταφοράς, για εργασίες, αλλά και για ιππασία. Στην αρχαία Ελλάδα το άλογο κατείχε εξέχουσα θέση ανάμεσα στα άλλα ζώα, αποτελούσε σύμβολο υπερηφάνειας και αίγλης και ήταν πιστός σύντροφος στις μάχες.

Στην Αθήνα του 5^ου αιώνα π.Χ., η κατοχή ίππου ήταν συνώνυμο της κοινωνικής και οικονομικής υπεροχής και οι ιππείς αποτελούσαν μία από τις ανώτερες εισοδηματικές τάξεις, οι οποίοι υπηρετούσαν το ιππικό σε περίπτωση πολέμου.

Ο Ξενοφώντας, στραμμένος από παιδί στην ιππασία (μιας και ανήκε στην τάξη των ιππέων) και με μεγάλη αγάπη για τα άλογα, δεν παρέλειπε να κάνει αναφορά σε αυτά σχεδόν σε όλα τα κείμενά του, αλλά στο «Περί ιππικής» αναλύει πλήρως, όχι μόνο την ιππευτική τέχνη, προσφέροντας οδηγίες για τη φροντίδα και εκπαίδευση των αλόγων, αλλά και τη βαθιά και μοναδική σχέση ανθρώπου-αλόγου.

Ο άνθρωπος από τη φύση του μοιάζει με τα άλογα -αφού είμαστε και εμείς κοινωνικά όντα που ζουν σε αγέλες και επιζητούν την οικογένεια και είμαστε ευαίσθητοι στις αλλαγές του περιβάλλοντός μας, αναζητώντας ασφάλεια- και όταν έρχεται κοντά τους με εμπιστοσύνη και ειλικρινείς προθέσεις, τότε αναπτύσσει μαζί τους μια αμοιβαία ικανοποιητική και θεραπευτική σε πολλά επίπεδα σχέση.

Η θεραπευτική ιππασία στην Ελλάδα

Στην Ελλάδα η θεραπευτική ιππασία κάνει για πρώτη φορά την εμφάνισή της το 1983, όταν μια ομάδα εθελοντών, με την πρωτοβουλία και καθοδήγηση της Aideen Lewis (εθελόντρια και η ίδια σε συλλόγους ιππασίας του εξωτερικού που ήρθε στην Ελλάδα με το όραμα να καθιερώσει τη θεραπευτική ιππασία) ξεκίνησε να οργανώνει τις πρώτες συνεδρίες θεραπευτικής ιππασίας τόσο για παιδιά όσο και για ενήλικες.

Εννιά χρόνια αργότερα, το 1992, ιδρύεται ο «Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας-ΣΘΙΕ» ως Σωματείο Εθελοντικού, Mη-Kερδοσκοπικού χαρακτήρα, που φιλοξενείται στο Κέντρο Ιππασίας στο Γουδί έως το 2004, όταν και αποκτά το δικό του χώρο (Π. Κανελλοπούλου 10) και καταφέρνει έτσι να επεκταθεί και να διευρύνει της δραστηριότητές του.

Μέχρι σήμερα, περίπου 2000 παιδιά και 500 ενήλικες έχουν συμμετάσχει στις θεραπευτικές συνεδρίες του Συνδέσμου.

Ταυτόχρονα, ο Σύνδεσμος, αναγνωρισμένος από το 1993 και ως αθλητικό σωματείο, έχει κερδίσει 15 μετάλλια μέσα από τις συμμετοχές του σε τοπικούς και διεθνείς αγώνες, συμπεριλαμβανομένων των Παραολυμπιακών αγώνων 2004 και των Special Olympics 2011.  

Πλέον ο Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας είναι ένα πρότυπο κέντρο θεραπευτικής ιππασίας.

Εκτός των θεραπευτικών συνεδριών από το εξειδικευμένο επιστημονικό προσωπικό, «τρέχουν» προγράμματα εκπαίδευσης εκπαιδευτών -συμβάλλοντας έτσι στην εξάπλωση της θεραπευτικής μεθόδου- και προγράμματα πρακτικής άσκησης φοιτητών που προέρχονται από τμήματα που σχετίζονται με την αποκατάσταση (πχ Ψυχολογίας, Λογοθεραπείας, Εργοθεραπείας, κλπ).

Η δράση του Συνδέσμου υποστηρίζεται θερμά από εθελοντές, οι οποίοι προσφέρουν το χρόνο και την εργασία τους τουλάχιστον 3 ώρες κάθε εβδομάδα, βοηθώντας στην προετοιμασία των αλόγων και συνοδεύοντας (πεζοί) τους αναβάτες, έχοντας προηγουμένως λάβει την κατάλληλη εκπαίδευση από το εξειδικευμένο προσωπικό του Συνδέσμου.

Η θεραπευτική διάσταση της ιππασίας

Η θεραπευτική ιππασία στοχεύει στην αποκατάσταση σωματικών, νοητικών ή συναισθηματικών δυσκολιών και περιορισμών, με μέσο το άλογο και την ειλικρινή σχέση εμπιστοσύνης που αναπτύσσει με τον αναβάτη του.

Έχει αποδειχθεί ότι μπορεί να συμβάλει θετικά σε περιπτώσεις εγκεφαλικής παράλυσης, εγκεφαλικών επεισοδίων, σκλήρυνσης κατά πλάκας, αρθρίτιδας, κ.ά. αλλά και σε διαταραχές όπως αναπτυξιακές, μαθησιακές, συμπεριφοράς ή συναισθηματικές.

Η ύπαρξη μιας αναπηρίας σε ένα άτομο δε σημαίνει εμπόδιο στην ανάπτυξη δεσμού με ένα άλογο ή αδυναμία ίππευσής του.

Αντιθέτως, το άλογο, με τη ρυθμική του κίνηση, που έχει κοινά στοιχεία με την ανθρώπινη, βοηθά σημαντικά στην ανάπτυξη μυϊκών ομάδων που έχουν ατροφήσει σε άτομα με σωματική αναπηρία, ενώ η ευκαιρία της «ελεύθερης» μετακίνησης, ιδιαίτερα στην ύπαιθρο, κάποιες φορές σε έδαφος που θα ήταν κατά τ’ άλλα απροσπέλαστο, με ένα έμπιστο συνοδοιπόρο με τον οποίο υπάρχει άμεση σωματική επαφή, προωθεί συναισθήματα ανεξαρτησίας και ευεξίας.

Χάρη στη θεραπευτική ιππασία, άτομα με αναπηρία που έχουν «συνηθίσει» να βλέπουν τον κόσμο από το ύψος του αμαξιδίου τους, έχουν τη δυνατότητα να δουν τον κόσμο από ψηλά, από το ύψος της πλάτης του αλόγου τους, που είναι φίλος και σύντροφος, τον οποίο έχουν επιλέξει οι ίδιοι, με τη βοήθεια του θεραπευτή, και με τον οποίο αναπτύσσουν μια ιδιαίτερη «χημεία».

Η θεραπευτική ιππασία προσφέρει και σωματικά-αισθητηριακά οφέλη αλλά και ψυχο-κοινωνικά.  

Πιο συγκεκριμένα, έχει αποδειχθεί ότι :

• βελτιώνει σημαντικά την ισορροπία και το συντονισμό κινήσεων
• αναπτύσσει μεγάλες μυϊκές ομάδες, όπως τους μύες του κορμού, και αυξάνει τη δύναμη και τις αδρές κινητικές δεξιότητες
• αναπτύσσει τις λεπτές κινητικές δεξιότητες, όπως των χεριών και των δαχτύλων
• ενεργοποιεί όλες τις αισθήσεις και βελτιώνει την αντίληψη του σώματος
• βελτιώνει την αυτοπεποίθηση και την κοινωνικότητα και προάγει ψυχική υγεία

Πώς μπορούμε να βοηθήσουμε το έργο του Συνδέσμου Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας;

Ο Σύνδεσμος Θεραπευτικής Ιππασίας Ελλάδας διαθέτει σήμερα δέκα υγιή άλογα, τα οποία εξυπηρετούν από 140 άτομα εβδομαδιαίως.

Για να συνεχίσει ο Σύνδεσμος να προσφέρει τις θεραπευτικές του συνεδρίες και να αυξάνει τη βάση των επωφελούμενων, χρειάζεται τη στήριξη όλων μας.

Μπορούμε να βοηθήσουμε είτε ως εθελοντές (όντας έτσι μέρος του πιστού σώματος εθελοντών που προαναφέρθηκε), είτε ως χορηγοί ενός θεραπευτικού ή αθλητικού προγράμματος, είτε κάνοντας μια δωρεά. Η δωρεά μπορεί να είναι οποιοδήποτε ποσό ή μπορεί να αφορά την κάλυψη συγκεκριμένων σταθερών εξόδων, όπως οι τροφές των αλόγων, τα έξοδα εξοπλισμού τους, τα κτηνιατρικά έξοδα ή τα έξοδα του πεταλωτή.

Για να συνεχίσουν οι εκπαιδευτές και τα άλογα να προσφέρουν τα οφέλη της θεραπευτικής ιππασίας αλλά και για να εξαπλωθεί η θεραπευτική ιππασία ως συμπληρωματική αλλά και μοναδική μέθοδος αποκατάστασης σε όλη την Ελλάδα με τη συνεχιζόμενη επιμόρφωση εκπαιδευτών, ας βοηθήσουμε τώρα!